GRUDZIEŃ 2020

PLANOWANE TEMATYKI TYGODNIOWE

 

POMAGAMY SOBIE NAWZAJEM

 

  • Legenda o Świętym Mikołaju. Zapoznanie z legendą biskupa z Miry
  • „ List do św. Mikołaja”- wykonanie pracy plastycznej
  • „Ja też mogę być Świętym Mikołajem”- rozmowa na temat sposobów i możliwości pomagania innym
  • „ Wesoły Mikołaj” – praca plastyczno techniczna
  • „Z jakiej krainy pochodzisz?”- zabawy językowe.
  • „ Zaprzęgi reniferów” –zabawa muzyczno ruchowa
  • Zabawy na świeżym powietrzu
  • Zabawy ruchowe ,orientacyjno-porządkowe, wyciszające
  • „ Kochany Święty Mikołaju” –nauka piosenki
  • „ Kodowanie na dywanie” – poznanie zasad pracy z planszami
  • „ Wizyta Św.Mikołaja” – kultywowanie tradycji przedszkolnej

 

DOMOWI ULUBIEŃCY

31.03.2020 Domowi ulubieńcy - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

 

  • Słuchanie opowiadania Anny Świrszczyńskiej Pimpuś. Wypowiadanie się prostymi zdaniami,
  • Zabawy przy piosence O zwierzętach domowych.
  • Akwarium pełne rybek – wykonywanie pracy z wykorzystaniem różnego materiału.
  • Przed siebie, za siebie, w bok – ćwiczenia i zabawy w prawidłowym określaniu kierunków.
  • Rysowanie swojego ulubionego zwierzątka.
  • Słuchanie opowiadania Renaty Piątkowskiej Balbina.
  • Zabawy ruchowe ,orientacyjno-porządkowe, naśladowcze,
  • Ćwiczenia wydłużające fazę wydechową – na podstawie wiersza Ewy Małgorzaty Skorek Kto mruczy?
  • poznawanie zasad dbania o zwierzęta hodowane w domu: karmienia ich, wychodzenia na spacer,
  • naśladowanie sposobów poruszania się zwierząt hodowanych w domu, ich głosów.

 

TO JUZ ZIMA

  • nabywanie koordynacji wzrokowo-ruchowej, np. powtarzanie prostych ruchów innej osoby w czasie zabawy.
  • uczestniczenie w zabawach rytmicznych i ruchowych,
  • budowanie z naturalnych materiałów (piasek, śnieg).
  • przebywanie na świeżym powietrzu
  • poznanie własnych możliwości przy wykonywaniu różnych czynności.
  • przestrzeganie ustalonych umów i zasad regulujących współżycie w grupie,
  • słuchanie dźwięków dochodzących z otoczenia,
  • powtarzanie krótkich rymowanek,
  • słuchanie wierszy, opowiadań, odpowiadanie na pytania dotyczące utworu literackiego,
  • nauka na pamięć krótkich wierszy i piosenek treściowo bliskich dzieciom oraz sytuacjom, z jakimi się
  • obserwowanie środowiska przyrodniczego; zwracanie uwagi na dominującą kolorystykę, zmiany, jakie zachodzą w przyrodzie,
  • składanie pociętych obrazków w całość według podanego wzoru.
  • Słuchanie opowiadania Hanny Zdzitowieckiej Gawronek poznaje zimę.
  • Bałwanki – przeliczanie w zakresie czterech.
  • Badanie wpływu mrozu na stan skupienia wody
  • Nauka piosenki Zima biała
  • Słuchanie wiersza Ireny Suchorzewskiej Zimowa piosenka.

 

ŚWIĘTA TUŻ,TUŻ...

Grafika, Szopka, Bożonarodzeniowa

  • uczestniczenie w zabawach ruchowych: kształtujących postawę, orientacyjno-porządkowych, bieżnych,
    z elementami czworakowania, z elementami skoku, podskoku, z elementami toczenia, z elementami rzutu, chwytu,
    równoważnych, organizowanych metodą opowieści ruchowych, ze śpiewem
  • uczestniczenie w zabawach twórczych (głównie tematycznych, konstrukcyjnych i ruchowych),
  • nauka na pamięć krótkich wierszy i piosenek treściowo bliskich dzieciom oraz sytuacjom, z jakimi się spotykają,
  • ustalanie kolejności zdarzeń (np.: teraz, wcześniej, później),
  • zauważanie rytmów, np. w ułożonym materiale przyrodniczym, mozaice geometrycznej, w klockach,
  • Słuchanie wiersza Tadeusza Kubiaka Wesoła choinka.
  • Choinka – wypychanie elementów i układanie z nich całości.
  • Słuchanie kolęd i pastorałek

 

 REFLEKSYJNIE... NA ŚWIĘTA...

 

Czas – najważniejsze, co możesz dać swojemu dziecku

 

Gdyby zapytać rodziców, co jest w ich życiu najważniejsze, prawdopodobnie wszyscy zgodnie odpowiedzieliby, że dzieci. Jednak na pytanie, ile czasu spędzają ze swoim dzieckiem, raczej nie potrafiliby już odpowiedzieć.

Badania pokazują, że matki spędzają przeciętnie około 30 minut dziennie na aktywnej obecności z dzieckiem, ojcowie – około 10. Mówimy o czasie przeznaczonym dla dziecka, kiedy rodzice nie zajmują się – w jego towarzystwie – zakupami, sprzątaniem, nie rozmawiają przez telefon, nie oglądają telewizji, nie korzystają z komputera. Są tylko dla niego. O takim czasie mówi się, że to czas dla dziecka wartościowy. Dajemy go jednak dzieciom za mało. Za mało na rozmowę, zabawę, czytanie.

 

Liczy się jakość!

 

Wychowanie, czyli przygotowanie dziecka do życia, to proces przebiegający w wielu obszarach. Ważne jest, że dziecko towarzyszy, a nawet pomaga w codziennych czynnościach, kiedy z nami gotuje, pierze czy sprząta. Możemy razem pograć na komputerze, obejrzeć telewizję, zrobić zakupy. Jednakże czas podarowany wyłącznie dziecku, kiedy może ono poczuć się dla rodzica najważniejszą osobą na świecie, jest bezcenny. Można wtedy porozmawiać zupełnie inaczej i na inne tematy niż przy obieraniu jarzyn. Wtedy ważny staje się kontakt emocjonalny i fizyczny skierowany wyłącznie na dziecko. Tylko w takiej interakcji rodzice naprawdę poznają swoje dzieci – ich smutki, radości, problemy. Dowiadują się, co je cieszy, co boli, co naprawdę interesuje. Dzieci powiedzą o tym wtedy, gdy czują się bezpieczne i mają gwarancję, że nic nie zakłóci tego magicznego czasu z mamą czy tatą.

W znakomitej książce „Momo” Michael Ende uchwycił najważniejszą bolączkę współczesności i główny powód raptownego zerwania ciągłości kulturowej pomiędzy pokoleniami – brak czasu. Panowie w szarych garniturach podstępem zabierają dorosłym wolny czas, by go rzekomo zdeponować na inną, ważniejszą okazję. „Zaoszczędzonego” czasu ludzie jednak nigdy nie odzyskują, a jego brak odbija się na ich coraz bardziej powierzchownych i odhumanizowanych relacjach, zwłaszcza z dziećmi. W dzisiejszym świecie metaforą panów w szarych garniturach są: presja ekonomiczna i dążenie do szybkiego sukcesu zawodowego oraz materialnego, konsumpcjonizm i ciągłe rozrywki, a także niedojrzałość wielu dorosłych. To sprawia, że rodzice są coraz bardziej zajęci swoimi sprawami, a dzieci – coraz bardziej pozbawione ich osobistej troskliwej opieki i… samotne.

Można zaryzykować stwierdzenie, że rodzice abdykowali z funkcji rodzicielskiej, a wychowanie swoich dzieci oddali podwykonawcom – opiekunkom, trenerom oraz niańkom elektronicznym, które, absorbując i uzależniając mózg dziecka, zapewniają rodzicom tak zwany święty spokój. A przecież komputer nie nauczy dziecka empatii, odróżniania dobra od zła czy języka. Do tego niezbędna jest bliska emocjonalna relacja z drugim człowiekiem.

 

Akceptacja, miłość, czas

 

Dzieci są istotami społecznymi. Badania nad rozwojem i funkcjonowanie mózgu pokazują, że dzieciom do pełnego i zdrowego rozwoju potrzebna jest serdeczna i bezpieczna więź z najbliższymi osobami, którą można nawiązać jedynie spędzając z nimi czas w pełnej miłości i empatii atmosferze. 

Irena Koźmińska, prezes Fundacji „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom”, powtarza, że na słowo CZAS składają się litery symbolizujące ważne potrzeby dziecka: C jak cierpliwość, Z jak zachwyt okazywany dziecku, A jak akceptacja i S jak szacunek do dziecka. Dr Ewa Woydyłło dodaje zaś, że wyłączny, pełen radości i dobrej woli czas poświęcony dziecku to prawdziwy miernik naszej miłości!

 

Autor/ka: Elżbieta Olszewska

 Członek Zarządu i Dyrektorka Programowa Fundacji „ABCXXI-Cała Polska czyta dzieciom”.