Przedszkole Miejskie nr 2 w Jaśle im."Słonecznego uśmiechu"

GŁÓWNE SPOSOBY  POMOCY  PZEWLEKLE CHOREMU DZIECKU MOŻLIWE DO ZREALIZOWANIA NA TERENIE PRZEDSZKOLA.

 

1. Zapewnienie poczucia bezpieczeństwa psychicznego i fizycznego oraz zaufania do grupy i nauczyciela.
2. Pomoc w pokonywaniu trudności, uczenie samodzielności oraz nowych umiejętności.
3. Budowanie dobrego klimatu i przyjaznych relacji w grupie, zapobieganie konfliktom.
4. Przygotowanie dzieci zdrowych na spotkanie chorego kolegi, pomoc w akceptacji ewentualnych odmienności.
5. Poinstruowanie wychowanków jak należy jak należy chronić chorego kolegę i w jaki sposób można mu pomagać. Zawarcie na ten temat umowy z grupą.
6. Traktowanie chorego dziecka jak pełnoprawnego członka grupy, na równi z innymi dziećmi, z takimi samymi prawami i obowiązkami.
7. Uwrażliwienie dzieci zdrowych na potrzeby i przeżycia dziecka chorego.
8. Uwrażliwienie dziecka chorego na potrzeby i przeżycia innych dzieci.
9. Motywowanie do kontaktów i współdziałania z innymi dziećmi. Wzmacnianie poczucia własnej wartości. Przydzielanie dziecku choremu odpowiednich do jego możliwości zadań i ról społecznych w zabawach i organizowanych zajęciach.
10. Rozwijanie zainteresowań, talentów i samodzielności dziecka.
11.  Dostarczanie wielu różnorodnych możliwości do działania i osiągania sukcesów.
12. Motywowanie do aktywności – dostarczanie dziecku wzmocnień i gratyfikacji poprzez chwalenie, nagradzanie, akcentowanie sukcesów i mocnych stron, a także eksponowanie tych dyspozycji dziecka, które mogą zwiększyć jego atrakcyjność         w grupie.
13. Umożliwianie dziecku przeżywania przyjemnych uczuć takich jak satysfakcja, poczucie dumy czy radości.
14. Zapewnienie dziecka o tym, że jest lubiane i dla nas ważne.
15. Pomoc w nadrabianiu zaległości, dostosowywanie wymagań do aktualnych możliwości psychofizycznych dziecka.
16. Zachęcanie dziecka do tworzenia planów i myślenia o przyszłości oraz pomaganie      w ich realizacji. Ukazywanie atrakcyjności nowych działań i zadań na ogół innych bądź alternatywnych wobec dotychczasowych (aktualnie niedozwolonych).
17. Wyrabianie w dziecku poczucia wpływu na zdarzenia poprzez szukanie                        i wskazywanie mu takich sfer i obszarów aktywności, w których jest to możliwe.
18. Wykazywanie zainteresowania sprawami dziecka = jego samopoczuciem, terminem badań kontrolnych i wynikami badań, nastrojem, sytuacją domową, a także sprawami niezwiązanymi z chorobą. Tak, by dziecko czuło, że jest dla nas ważne i wartościowe.
19. Uczenie dzieci rozmawiania o uczuciach i trudnych sprawach.
20. Uczenie relaksu i odprężenia.
21. Zapewnienie dziecku wsparcia i pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a w razie potrzeby pomocy socjalnej.
22. Stała współpraca z rodzicami, pielęgniarką, lekarzem, nauczycielami oraz innymi osobami opiekującymi się dzieckiem.

 

 

 

 

 

 

 

PROCEDURA POMOCY – ASTMA

 

 

1. Podaj dziecku 2 wdechy salbutamolu (przez komorę pośrednią z maską lub ustnikiem jeśli to możliwe) w odstępie 10 – 20 sekund.
2. WEZWIJ POGOTOWIE RATUNKOWE.
3. Pozwól dziecku odpocząć i przyjąć dowolną pozycję ciała.
4. Nie zmuszaj dziecka do położenia się (w czasie napadu duszności zazwyczaj dziecko woli siedzieć i podpierać się rękami).
5. Zachowaj spokój i zachęcaj dziecko do spokojnego oddychania.
6. Uważnie obserwuj dziecko i nigdy nie pozostawiaj go bez opieki osoby dorosłej.
7. Skontaktuj się z rodzicami dziecka.
8. Co 10 minut oceniaj stan dziecka. Jeśli duszność się nie zmniejsz podaj kolejne 2 dawki salbutamolu i powtarzaj te procedurę aż do przybycia pogotowia.

 

 

 

PROCEDURA POMOCY – PADACZKA

 

 

1. Zachowaj spokój.
2. Przenieś dziecko w bezpieczne miejsce.
3. Ułóż dziecko w pozycji bezpiecznej na boku, z twarzą skierowaną lekko ku podłożu, aby umożliwić swobodny wyciek śliny.
4. Zabezpiecz przed możliwością urazu: zdejmij okulary, usuń z ust ciała obce, połóż coś miękkiego pod głowę.
5. Asekuruj w czasie napadu i pozostań z chorym do odzyskania pełnej świadomości.

 

 

 

PROCEDURA POMOCY – HEMOFILIA

 

 

1. W przypadku urazu lub/i bólu należy oziębić dotkniętą część ciała przez przyłożenie lodu, zimnego okładu żelowego lub chustki(szalika) zamoczonego w zimnej wodzie.
2. Posadzić lub położyć dziecko w pozycji dla niego wygodnej. Przy krwawieniu z nosa dziecko powinno siedzieć z głową lekko pochyloną do przodu, należy oziębić czoło     i mocno zacisnąć palcem z zewnątrz przez chusteczkę światło przewodu nosowego, przyciskając skrzydełko nosa do twardej przegrody nosa na 5-10 minut.
3. Jeżeli wystąpi uszkodzenie skóry, należy ją przemyć i założyć opatrunek z lekkim uciskiem.
4. Jeżeli dziecko wymiotuje, ma bóle głowy powinno się je położyć na boku z głową       i tułowiem lekko zwróconymi ku podłożu, ale tak, żeby widzieć twarz dziecka.
5. Wezwać pogotowie ratunkowe.

 

 

 

 

 

PROCEDURA POMOCY – CUKRZYCA

 

1. Rodzic małego cukrzyka jest zobowiązany jest do:

a)      Przekazania nauczycielowi pisemnej informacji o chorobie dziecka (zaświadczenie o chorobie wydaje lekarz).

b)      Omówienia z nauczycielem sposobu udzielania pomocy w stanach zagrożenia, czyli w przypadku nagłego spadku lub podniesienia nagłego poziomu glukozy we krwi, przy czym należy wyraźnie zaznaczyć, że w żadnym z wyżej wymienionych przypadków dziecko nie może pozostawać bez opieki osoby dorosłej.

c)      Pozostawienia w przedszkolu w widocznym miejscu telefonów kontaktowych do rodziców, lekarza i pielęgniarki edukacyjnej.

d)     Wyposażyć apteczkę przedszkola w glukozę i glukagon.